Narkotyki

                                                                         Marihuana
lang młodzieżowy posiada wiele nazw tego narkotyku, jest to obecnie jeden z najpopularniejszych narkotyków w polsce. W slangu można usłyszeć takie nazwy jak:
  - trawka
  - gandzia
  - jacek
  - maryśka
  - ziele
  - zioło
  - temat

 Marihuana ( hindi gandźa , slang gras, maryśka, maria, staff, trawa, gandzia, THC, Mary Jane, baka, zielsko, zioło ) – są to przede wszystkim wysuszone kwiatostany (niejednokrotnie z niewielką domieszką liści) żeńskich roślin konopi (Cannabis indica) zawierające substancje psychoaktywne z grupy kannabinoli. Marihuana (określenie to pochodzi z Hiszpanii) to suszone i czasem sfermentowane kwiatostany konopi – głównie roślin żeńskich. Zawiera szereg substancji działających przez agonizm receptorów kanabinoidowych, podobnie jak anandamid – ludzki endogenny kannabinoid. Za działanie psychotropowe marihuany odpowiada głównie tetrahydrokannabinol (THC) i inne kannabinoidy. Substancja ta znajduje się również w haszyszu, który jest zestaloną żywicą konopi.Narkotyk ten ma działanie psychotropowe, w zależności od warunków: uspokajające, lekko euforyzujące i przeciwbólowe; pobudza apetyt, dodatkowo działa rozkurczowo na mięśnie, zmniejsza ciśnienie śródgałkowe i rozszerza oskrzela.

 Marihuana zwykle palona jest jak papieros. Jest także palona w gilzach bez filtra, które zostały opróżnione z tytoniu i napełnione mieszanką marihuany z tytoniem lub samej marihuany a więc łączy się marihuanę z aktywnymi składnikami nikotyny i innych szkodliwych substancji chemicznych. Marihuane można również mieszać z żywnością lub spożywać jak "parzoną herbatę". Bardziej skoncentrowana forma nazywa się haszysz, to marihuana nasączona czarną, lepką cieczą, mieszania oleju . * Marihuana ma gryzący dym i charakterystyczny, zwykle słodki lub kwaśny posmak.

Marihuana a zdrowie psychiczne

Związek pomiędzy paleniem marihuany a schorzeniami psychicznymi jest znany od dawna. Faktem jest jednak, że nie są poznane wszystkie zależności. Palący mają czterokrotnie większą szansę na rozwój depresji, nawet po upływie wielu lat abstynencji. Osoby sięgające po ‘jointa’ w bardzo młodym wieku – w okresie gimnazjum i liceum, mają dwukrotnie większą szansę na poważne problemy psychiczne, niż ma to miejsce w przypadku dorosłych. Część psychiatrów uważa jednak, że w przypadku części narkomanów istnieje też inna relacja. Mianowicie osoby, które już cierpią z powodu zaburzeń psychicznych są bardziej narażone na rozwój uzależnienia, ponieważ narkotyk poprawia ich subiektywne samopoczucie. Konopie indyjskie nie są jednak lekarstwem, a poprawiając nastrój oddalają niezbędną wizytę w gabinecie psychiatry. W badaniu opublikowanym w Archives of General Psychiatry przeprowadzonym na blisko 14 tysiącach uczniów i studentów w USA wykazano jeszcze jedno błędne koło związane z użyciem miękkich narkotyków. Około połowy spośród tych, którzy podjęli sporadyczny eksperyment z paleniam „skręta”, sięgała po niego ponownie. Znacznie częściej robili to uczniowie z problemami w nauce. Palenie marihuany pogłębiało te problemy, częściowo przez bezpośredni wpływ na obniżenie sprawności pamięci, częściowo poprzez epizody depresji i niepokoju a nawet próby samobójcze


                                                                 Amfetamina

Amfetamina - jej nazwa systematyczna to: 1-fenylopropylo-2-amina znana jest również jako:
benzedryna, psychedryna, perwityna. Jest to organiczny związek chemiczny o bardzo silnym działaniu psychotropowym pobudzający ośrodkowy układ nerwowy.

Amfetamina jest bardzo rozpowszechnionym nielegalnie rozprowadzanym narkotykiem.

Uwalnia neuroprzekaźniki z zakończeń nerwowych i blokuje ich wychwyt zwrotny.

Enancjomer R(-) silniej uwalnia noradrenalinę, enancjomer S(+) uwalnia głównie dopaminę, oba enancjomery najsłabiej uwalniają serotoninę. Wskutek tego zwiększa się aktywność układu nerwowego i w efekcie pobudzany jest cały organizm. Amfetamina najczęściej przyjmowana jest w formie siarczanu amfetaminy, rzadziej w postaci fosforanu, winianu czy higroskopijnego chlorowodorku.

Zewnętrzne oznaki używania amfetaminy:
 - rozszerzone źrenice w nikłym stopniu reagujące na światło
 - nerwowość
 - kłopoty ze snem
 - wahania nastroju od euforii do depresji
 - nadmierne poczucie pewności lub też nieuzasadniony strach
 - znaczne ubytki wagi ciała przy długotrwałym stosowaniu
 - brak apetytu

Nazwy slangowe amfetaminy:
 - amfa
 - białko
 - proszek
 - speed
 - feta
 - setka
 - witamina A

 Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa:
 - Anhedonia - utrata zdolności odczuwania przyjemności
   przy czynnościach i przeżyciach zwykle jej dostarczających.
 - Psychoza amfetaminowa o charakterze majaczeniowo-urojeniowym
   (omamy słuchowe i urojenia prześladowcze) - długotrwałe stosowanie amfetaminy i 
   metamfetaminy często prowadzi do stanów przypominających objawy schizofrenii.
 - Wywołana przez narkotyk głęboka i ostra depresja może prowadzić do myśli i prób samobójczych
   nawet przez długi czas od momentu zaprzestania jego przyjmowania.

 - Zmniejszenie potencji z równoczesnym wzrostem pożądania.
   Przy dużym pobudzaniu seksualnym ejakulacja i orgazm są trudne i niemożliwe do osiągnięcia.

 - Silne pobudzenie oraz zanik samokontroli prowadzi często do niespodziewanych
   bardzo gwałtownych zachowań

 - Skrajne wyczerpanie spowodowane długim okresem intensywnego przyjmowania narkotyku.
   Z reguły już po kilkudniowym "ciągu" osoba używająca amfetaminy zapada w
   przedłużony, niespokojny sen trwający nawet do 48 godzin.

 - Przedawkowanie przejawia się w postaci tachykardii, bólów w klatce piersiowej, nadciśnienia
   tętniczego i zagrażającej życiu zapaści sercowo-naczyniowej. W wyniku przedawkowania
   narkotyku może nastąpić nieodwracalne uszkodzenie drobnych naczyń mózgowych prowadzące
   do udarów mózgu.

                                                                 Kokaina


 Kokaina:
 Jest jedną z najsilniej działających substancji pobudzających             pochodzenia roślinnego. Odznacza się ona bardzo dużym   potencjałem uzależniającym. Jest to alkaloid otrzymywany z liści   krzewu koki (Erythroxylon coca), który pierwotnie porastał tereny   Andów w Ameryce Południowej. Wzór sumaryczny kokainy to  C17H21O4N.

 Historia:

 Indianie peruwiańscy pierwsi zauważyli oddziaływanie liści koki. Używali jej w celach obrzędowych a       także podczas dalekich wypraw morskich. Koka, dzięki zawartości kokainy, jest bowiem jedyną znaną  rośliną, której żucie pozwala na picie wody morskiej. Thor Heyerdahl twierdził, że w ten sposób  Indianie zasiedlili wyspy Polinezji. Zwiększa ona również wytrzymałość i pozwala pokonywać szybciej  spore odległości pieszo.Pierwsi zakazali uprawy i zażywania koki Hiszpanie kiedy w XVI wieku zdobyli  Peru. Zakaz nie był jednak respektowany.Narkotyk pierwszy raz wyekstrahował z koki Albert Niemann  w roku 1860. W Niemczech chlorowodorek kokainy zaczęto stosować w medycynie w roku 1884.  Jakkolwiek syntetyczne środki znieczulające są dzisiaj bardzo rozpowszechnione, narkotyk nadal w  pewnym stopniu wykorzystuje się w stomatologii i okulistyce. Narkotyk w roku 1879 zaczęto używać w  leczeniu uzależnienia od morfiny. Niestety część pacjentów zaczęła eksperymentować z zażywaniem  obu środków.Już w późnych czasach wiktoriańskich używano kokainy dla rozrywki. Bohater znanych  powieści detektywistycznych Artura Conan Doyle'a - Sherlock Holmes, nie stronił od przyjmowania  kokainy dożylnie. Określał narkotyk jako silnie stymulującą i rozjaśniającą umysł. Zygmunt Freud był  kolejnym entuzjastą kokainy. Napisał piosenkę, w której sławił walory tego środka. Opowiadanie  Roberta Stephensona Dr. Jekkyll i Mr. Hyde powstało podczas sześciodniowej kokainowej sesji. Nieustraszony polarnik Ernest Shackleton badał Antarktykę wspomagając się tabletkami o nazwie Forced March.Narkotyk wkrótce sprzedawano już bez recepty. Używano jej powszechnie w różnych medykamentach, lekarstwach na ból zębów i napojach. Także w papierosach gwarantujących podnieść cię z depresji i w kokainowo-czekoladowych tabliczkach. Zachęcano kupujących zapewnieniami, że narkotyk z tchórza robi bohatera, z milczka gadułę i zmniejsza ból cierpiącym.
Kiedy narkotyk zmiesza się z alkoholem zyskuje się kokatylen. Było to przyczyną popularności domieszkowania kokainą win - najbardziej znane Vin Mariani. Kokainowe wina zyskały sobie smakoszy wśród premierów, szlachty, a nawet papieży. Architekt Frédérick Auguste Bartholdi stwierdził, że gdyby posmakował Vin Mariani wcześniej w swoim życiu, zaprojektowałby Statuę Wolności kilka setek metrów wyższą.Napój Coca-cola wszedł na rynek w 1886 jako mieszanka ekstraktów krzewu koka i nasion drzewa kola. Reklamowano ją jako "wartościowy napój pobudzający umysł i leczący wszystkie nerwowe przypadłości". Do 1903, typowe opakowanie zawierało około 60 mg kokainy. Dzisiejsza Coca-cola nadal zawiera ekstrakt z liści koki - The Coca-Cola Company importuje obecnie ok. 8 ton liści rocznie. Jednak zabieg ten skutkuje jedynie w walorach smakowych, gdyż narkotyk jest usuwany.
W tym samym roku 1886 nastąpił gwałtowny wzrost doniesień z całego świata o nowych przypadkach kokainizmu i ostrych zatruciach kokainą. Część osób na skutek tego przestała całkowicie zażywać narkotyk, inni przerzucili się z zastrzyków na formę doustną jako rzekomo mniej szkodliwą. Rozpowszechnienie Coca-coli wspierało ten proces.Używanie kokainy stawało się wówczas w pewnych kręgach modne. Szczególnie modna stała się ta używka z jednej strony wśród artystów, intelektualistów, pisarzy, ale także wśród gangsterów.W końcu do opinii publicznej zaczęła docierać smutna prawda o skutkach uzależnienia od kokainy. Po pierwszej wojnie światowej narkotyk została zakazana w większości państw. Wciąż jest jednak popularna, najbardziej na zmniejszenie jej popularności wpłynęło pojawienie się heroiny.Popularność kokainy wezbrała ponownie w USA w latach siedemdziesiątych i zaczęła wypierać cannabis (marihuana). W narkotyku zauważyli interes Kolumbijczycy jak bracia

Własności fizyczne:

Czysta kokaina to biała krystaliczna substancja, słabo rozpuszczalna w wodzie, o temperaturze topnienia 98°C. Kokaina wykazuje podobieństwo strukturalne do innego alkaloidu - atropiny. Charakteryzuje się ona silnym działaniem pobudzającym – wprowadzającym układ nerwowy w stan nadaktywności.

Działanie fizjologiczne:

- opóźnia objawy zmęczenia, zmniejsza potrzebę odżywiania się i snu
- zaburza pracy serca (w pierwszej fazie działania następuje zwolnienie, a następnie  przyspieszenie akcji serca)
- silnie rozszerza źrenice
- dochodzi do pobudzenia psychoruchowego
- powoduje wzrost ciśnienia krwi i przyspieszenie oddechu
- większe dawki mogą spowodować drżenie mięśniowe i wzrost temperatury ciała

Zastosowanie medyczne:

Narkotyk ten wykazuje właściwości do miejscowego znieczulania. Obecnie jednak, ze względu na uboczne toksyczne skutki, kokaina jest zastępowana do tych celów przez nowe, syntetyczne – mniej szkodliwe środki. Jednak, w okulistyce i otorynolaryngologii jest nadal stosowana w postaci roztworu jako miejscowy znieczulający środek.

Forma występowania i sposoby przyjmowania:

Narkotyk występuje zasadniczo jako krystaliczny biały proszek. Przyjmowana jest zazwyczaj wziewnie do nosa, gdzie jest wchłaniana przez śluzówkę i niemal natychmiast wywołuje wpływ na ośrodki przyjemności w mózgu (po pewnym czasie dochodzi do uszkodzenia przegrody nosa i martwicy). Bywa też wcierana w dziąsła lub w środek małżowiny usznej. Podawana doustnie działa znacznie słabiej, jednocześnie znieczulając błonę śluzową żołądka i znosząc w ten sposób uczucie głodu. Stosowana na błonę śluzową języka powoduje porażenie zakończeń smakowych. Narkotyk jest także palona poprzez dodanie jej do papierosów lub do skrętów z marihuany. Iniekcje należą raczej do rzadkości.Crack jest krystaliczną formą kokainy. Ma postać białych kawałeczków przypominających płatki mydlane, jasnobrązowych kuleczek – pakowanych często do fiolek. Zażywany jest poprzez palenie (np. dodanie do papierosa zawierającego tytoń lub marihuanę); palony jest w fajce wodnej, specjalnie wydrążonych tulejkach albo podgrzewany na łyżce lub kawałku folii aluminiowej wdychając ulatniające się opary. Crack jest od 20 do 30 razy silniejszy niż będąca w nielegalnym handlu narkotyk. Działa podobnie, lecz o wiele bardziej intensywnie.Pasta kokainowa jest pierwotnym produktem w procesie otrzymywania kokainy z liści koki. Środek ten jest zażywany wyłącznie poprzez palenie, a zawarte w nim substancje wykorzystywane w procesie przetwarzania liści, mogą w poważnym stopniu uszkodzić płuca.

Właściwości uzależniające:

Kokaina uzależnia fizycznie oraz bardzo silnie uzależnia psychicznie.Po zażyciu kokainy następuje okres euforii, a potem okres złego samopoczucia, który skłania do zażycia kolejnej dawki.Przyjemne efekty wywoływane przez kokainę są przyczyną powstania wewnętrznego przymusu ciągłego używania narkotyku pomimo niekorzystnych skutków, jakie mogą wystąpić. To łaknienie jest spowodowane uzależnieniem psychicznym. Powoduje ciągłe zwiększanie dawek - większość osób nie potrafi narzucić sobie ściśle określonych ilości. W pogoni za euforią, wiele osób często ignoruje oznaki niebezpieczeństwa.Psychologiczne czynniki uzależnienia są takie same dla kokainy jak i dla wszystkich psychoaktywnych narkotyków. Uzależniona od tego rodzaju narkotyków osoba może okazywać chęć przyjmowania ich przez dłuższy czas, niż to na początku zakładała. Przy dłuższym zażywaniu kokainy odczucia euforii, wiary w siebie i rozradowania zmniejszają się, a ich miejsce zaczyna z wolna zajmować depresja, podenerwowanie i stany schizofreniczne (zjawisko tachyfilaksji). Często, aby ominąć te niemiłe konsekwencje, zwiększa się dawki do większych ilości odlatując na kilka godzin, a nawet dni. Ponieważ taka osoba nie potrafi sama zmniejszyć ilości branej kokainy lub całkowicie przestać brać, okoliczności związane ze zdobywaniem, przygotowaniem i zażyciem narkotyku zabierają jej coraz więcej czasu. Osoby uzależnione alienują się, stają się podejrzliwe i samolubne - coraz ważniejsze staje się zdobycie narkotyku. W tym celu oszukują, kradną i popełniają inne przestępstwa. Już pierwsze zażycie kokainy powoduje silną chęć sięgnięcia po nią po raz kolejny. Zważywszy na wysoką cenę narkotyku i silne efekty uzależniające, kokaina szybko zaczyna odgrywać coraz większą rolę w życiu zażywającego.

Niebezpieczeństwa:

Silne wyniszczenie organizmu – spowodowane brakiem łaknienia, snu.

Psychoza pokokainowa – postępowanie może stać się z czasem irracjonalne i dziwaczne; a poczucie prześladowania i inwigilowania będzie wykazywać bardzo wiele cech charakterystycznych dla psychozy.

Przedawkowanie – objawy ostrego zatrucia występują w ciągu kilkudziesięciu minut od przyjęcia zbyt dużej dawki kokainy. Charakteryzują się one silnym lękiem połączonym z urojeniami i zaburzeniami świadomości, oraz wybitnie nasilonym pobudzeniem ruchowym (od miotania się do konwulsji). Towarzyszy temu wysokie ciśnienie krwi i płytki przyspieszony oddech.

Psy to ZOU

 Uwaga na PSY

          W trosce o zdrowie i życie ludzkie prezentujemy poniżej 11 ras psów niebezpiecznych wykazanych w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 r. i uznanych za agresywne.

         Należy jednak pamiętać, że największy wpływ na zachowanie psa ma jego sposób hodowania, tresury i traktowania przez właściciela. To my posiadacze czworonogów kształtujemy ich instynkt a co za tym idzie musimy liczyć się z konsekwencjami zachowania naszego psa.

AKBASH DOG

Turecki pies pasterski i stróżujący. Akbash uważany jest za spokojnego, opanowanego psa. Ma bardzo silnie wykształcony instynkt stróżowania i bronienia, a w związku z tym pewną naturalną agresywność.

AMERYKAŃSKI PIT BULL TERIER

Angielski pies wykorzystywany przez myśliwych w łapaniu zwierzyny. Służył do poskramiania rozjuszonego bydła. Używano go także w walkach ringowych psów. Podatny na szkolenie. Przy odpowiednim ułożeniustaje się psem lojalnym, towarzyskim psem.

BULDOG AMERYKAŃSKI

Używane do walk z bykami, niedźwiedziami a nawet z lwami. Charakteryzują się dużym stopniem posłuszeństwa. Mogą być agresywne w stosunku do innych psów. Rasa tylko dla doświadczonych i odpowiedzialnych właścicieli.

ANATOLIAN KARABAS

Jego zadaniem była obrona stad owiec i kóz przed wilkami, którym dorównuje tak szybkością, jak i siłą. Świetny stróż. Agresywny wobec obcych, inteligentny i wrażliwy. Cechuje go odwaga i wierność w stosunku do stada, którym się opiekuje, swojego pana i jego rodziny.  Podatny na szkolenie nie należy uczyć go agresji, wówczas staje się niebezpieczny.

DOG ARGENTYŃSKI

Pochodzi z Argentyny. Używany do polowania na grubego zwierza. Powstał z krzyżówek mastifa, buldoga i bull teriera. Ze względu na swą siłę i agresję przysposabiano go do walk psów. Z biegiem czasu i dzięki zdolnością adaptacyjnym stał się zarówno świetnym psem towarzyskim jak i chroniącym swego pana. Jest nieustępliwy w pogoni za zdobyczą.

MOSKIEWSKI STRÓŻUJĄCY

Powstał ze skrzyżowania psa rasy kaukaz i bernardyna. Ma doskonale rozwinięty instynkt stróża. Wymaga silnego przywództwa. Jest to pies o żywym temperamencie, rozwiniętym popędzie ochrony terytorium, obrony i walki. Może być niekiedy nadmiernie pobudliwy. Po odpowiednim szkoleniu jest wspaniałym psem rodzinnym i towarzyskim.

OWCZAREK KAUKASKI

Pochodzi z Kaukazu . Wielki, potężny i nieustraszony pies broniący stad owiec. Wykorzystywano go także do walk psów. Jest wspaniałym obrońcą dobytku i przyjacielem rodziny. Ma silne poczycie własności. Jego cechą jest nieufność do obcych. Ma pęd do obrony i samodzielnego działania. Nie wolno pobudzać go do agresji. Z wiekiem staje się bardziej niespokojny, dlatego nie jest to towarzysz dla każdego.

PERRO DE PRESA CANARIO

Pies bojowy, stróżujący. Używany do polowań. Samodzielny, broniący zdecydowanie swojego terytorium. Podatny na szkolenie. Trzymany był jako pies podwórzowy, używany był również do organizowanych walk zwierząt. Bronił domu, podwórza i stada.

PERRO DE PRESA MALLORQUIN

Rasa powstała ze skrzyżowania psa pasterskiego angielskiego Bulldoga. Używany był do walki z bykami. Dzisiaj spełnia rolę psa obronnego rodziny. Pies potrzebuje kontaktu z ludźmi. Nie nadaje się do ciagłego pinowania w zamkniętym obiekcie. Jest to pies, który broni a nie atakuje na komendę. Jest podatny na szkolenia, nie należy uczyć go agresji.

ROTTWEILER

Jest to rasa psów o masywnej budowie. Dawniej był psem pasterskim.  Ma zacięty charakter i duży temperament. Poprzez niewłaściwe z nim postępowanie może stać się psem agresywnym, i bardzo niebezpiecznym dla otoczenia. Jest doskonałym psem obronnym i wspaniałym towarzyszem człowieka. Spokojny o rozważnym usposobieniu. Czujny i łatwy w szkoleniu.

TOSA INU

Należy do psów hodowanych w Japonii do walk. Należy więc przyjąć fakt, że większość przedstawicieli tej rasy będzie wykazywała się dużą agresją w stosunku do innych psów. Jednak odpowiednio ułożony jest wspaniałym psem stróżującym i obronnym, który staje się przyjacielem rodziny. Tosa Inu jest psem bardzo podatnym na szkolenie, chętnie wykonuje polecenia właściciela.

Najniebezpieczniejsze Pająki ;*

Oto najniebezpieczniejsze pająki na Ziemi

.

Najgrożniejsze Wulkany :)

Na świecie jest ich ok. 500. Kiedy i który eksploduje? Nie wiadomo, ale to tylko kwestia czasu. Przed wami najgroźniejsze aktywne wulkany świata.

#1. Chaiten (Chile)

Uśpiony przez 9 tys. lat, obudził się w 2008 roku, wyrzucając w górę masę popiołu. Chmura osiągnęła później wysokość 30 kilometrów. U podnóża Chaiten leży miasteczko o tej samej nazwie. W wyniku wybuchu doszło tam do powodzi i dla 4500 mieszkańców koszmar stał się faktem – władze ewakuowały teren.

#2. Wezuwiusz (Włochy)

Erupcja Wezuwiusza z 79 r. n.e. wymazała z mapy świata 3 miasta: Pompeje, Herkulanum i Stabie. Dziś uważany jest za jeden z najniebezpieczniejszych wulkanów. Liczna populacja ludzi żyjąca w jego zasięgu będzie miała poważny problem, jeśli akcja ewakuacyjna nie będzie dostatecznie sprawna. Ostatni duży wybuch odnotowano w 1944 roku.

#3. Pinatubo (Filipiny)

O ile teraz to miejsce jest celem dla spragnionych wrażeń turystów, o tyle w 1991 roku obraz tego miejsca był zgoła odmienny. Erupcja przyczyniła się do śmierci ok. 800 osób, a popiół pokrył na wyspie Luzon kilka miasteczek w jej północnej części. Wysokość samego wulkanu po wybuchu zmalała o 160 metrów.

#4. Popocatepetl (Meksyk)

Popo to drugi najwyższy wulkan Ameryki Północnej. W 2000 roku naukowcy ostrzegli o możliwej silnej erupcji, co natychmiast przełożyło się na ewakuację 40 000 ludzi. Dwa dni później nastąpił najsilniejszy wybuch w historii tego wulkanu, na szczęście nikt nie ucierpiał. 70 km na północny zachód od niego leży miasto Meksyk.

#5. Merapi (Indonezja)

Znajdujący się w środkowej części Jawy w Indonezji Merami należy do jednych z najbardziej aktywnych wulkanów. Szacuje się nawet, że wyemitował najwięcej materiału piroklastycznego. W 1930 roku w wyniku erupcji zginęło 1300 osób. Podczas ostatniego wybuchu w 1994 roku śmierć poniosło 60 kolejnych. Całkiem niedawno, bo w 2006 roku, wzmożona aktywność była zagrożeniem dla ponad 36 tys. ludzi, z których wielu musiano ewakuować.

#6. Nyiragongo (Rwanda)

Lawa nie jest zazwyczaj aż tak wielkim zagrożeniem przy wybuchu. Płynie dosyć wolno i nietrudno ją prześcignąć. W przypadku tego wulkanu jest troszkę inaczej. Na jego dnie znajduje się jezioro lawowe. W 2002 roku po wybuchu magma spływała z góry z prędkością dochodzącą do 100 km/h. Eksperci nie bez powodu boją się o życie pół miliona ludzi mieszkających w okolicznych miastach.

#7. Nevado del Ruiz (Kolumbia)

Przed erupcją w 1985 roku wydawało się, jakby ktoś rozgrzewał właśnie potężny silnik. Wybuch jaki wtedy nastąpił roztopił całą czapę lodową na szczycie wulkanu, a lawina gorącego błota pochłonęła wioskę Chinchina razem z 1927 jej mieszkańcami i miasto Armero, z kolejnymi 21 000 ofiar śmiertelnych.

#8. Fudżi (Japonia)

Na terenie Japonii znajduję się ok. 100 wulkanów, z których wiele jest aktywnych. Majestatyczna góra Fudżi pozostawała w uśpieniu od 1707 aż do 2000 roku, kiedy odnotowano pierwsze małe oznaki przebudzenia. Trudno oszacować, jakie może przynieść straty w ludziach, będąc położonym tak blisko 30-milionowego Tokio.

#9. Mount Rainier (USA)

Wznoszący się na wysokość 4392 m n.p.m. wulkan położony jest w odległości 87 km od Seattle w stanie Waszyngton. To ciekawa atrakcja turystyczna, ale też niemałe zagrożenie dla całego stanu. U podnóża góry żyje ok. 3 mln ludzi, których mieszkania znajdują się na starych szlakach osuwających się lawin błotnych. W razie wybuchu na ucieczkę mieliby ok. 10-15 minut.

#Bonus: Krakatau

Na koniec warto wspomnieć o wulkanie, którego wybuch poczuła cała Ziemia. Po kilku latach wzmożonej aktywności, 27 sierpnia 1883 roku nastąpiła jedna z największych erupcji w historii ludzkości. Jej huk słychać było z odległości 3200 km. Kolejne eksplozje rozchodziły się po całej okolicy, a popioły i błyski widziane były nawet z wyspy Rodrigues na Oceanie Indyjskim, oddalonej od Krakatau o 4800 km. Słup popiołów wzniósł się do stratosfery na wysokość 55 km.

Fala tsunami powstała po wybuchu mierzyła do 40 m wysokości i poruszała się z prędkością ponad 700 km/h, zmywając z wybrzeży okoliczne wioski. Zanim zanikła, obiegła połowę Ziemi. 2/3 wyspy rozpłynęło się w powietrzu. Zginęło ok. 40 000 ludzi. Uwolnione do atmosfery gazy sprawiły, że przez 3 lata ludzkość oglądała Słońce o zabarwieniu zielonym i Księżyc w kolorze niebieskim. 46 km sześciennych pyłu pokryło 70% powierzchni ziemi. Ocenia się, że wybuch mógł mieć siłę 200 megaton trotylu.

Najniebezpieczniejsze wężę świata

10.) Crotalus adamanteus

Największy przedstawiciel grzechotników właściwych. Silny jad i bardzo duże rozmiary, sprawiają, że stanowi spore zagrożenie. Zamieściłem go na miejscu dziesiątym, gdyż w bardzo wyraźny sposób za pomocą grzechotki daje do zrozumienia, że nie chce być niepokojonym, co daje szanse potencjalnej ofierze na zauważenie niebezpieczeństwa wystarczająco szybko.

9.) Bothrops asper, Bothrops jararacusu, Bothrops atrox, Bothrops lucurus i inne

Doskonale maskujące się węże, o niezwykle paskudnym jadzie. Bywają bardzo szybkie i skore do kąsania. Zajmują jedynie 9 miejsce ponieważ wiele gatunków Bothrops, żyje w stosunkowo dużych odległościach od zabudowań ludzkich.


8.) Cerastes cerastes

Mimo iż wąż ten nie dorasta do wielkich rozmarów, a jego jad jest umiarkowanie silny, to w miejscach gdzie występuje stanowi poważne zagrożenie. Zakopany w piasku, często pozostaje poza zasięgiem ludzkiego wzroku, a nadapnięty od razu kąsa. Żyje bardzo blisko siedzib ludzkich.


7.) Bitis gabonica

Potężnych rozmiarów wąż dysponujący dużą ilością paskudnej mieszanki toksyn. Doskonale maskujący się w poszyciu leśnym stanowi poważne zagrożenie. Najdłuższe zęby jadowe świata również budzą respekt, nawet jeśli wąż nie zaaplikuje jadu, może poważnie uszkodzić ciało.


6.) Naja naja

Całkiem sporych rozmiarów, bardzo szybki wąż, w dodatku dysponujący silnymi toksynami. Żyje blisko siedzib ludzkich. Zaniepokojony potrafi "szarżować" na napastnika, próbując go tym samym odstraszyć. Zajmuje dopiero 6 miejsce bo o ile ma możliwość woli ratować się ucieczką, zamiast atakować.


5.) Oxyuranus microlepidotus, Oxyuranus scutellatus

Duże, szybkie i bardzo agresywne węże. Dysponujące jednymi z najsilniejszych jadów z pośród wszystkich lądowych węży świata. W zasadzie nieprzewidywalne i bardzo skore do kąsania.


4.) Pseudechis australis

Niezwykle szybki i wyjątkowo agresywny. Dysponuje bardzo silnymi toksynami. Film wyjaśni wszystko o wiele lepiej niż jakiekolwiek słowa.


3.) Daboia russeli

Bardzo agresywny i skory do kąsania, o całkiem pokaźnych rozmiarach. Żyje blisko siedzib ludzkich. Jest przyczyną olbrzymiej ilości pokąsań w Indiach. Dysponuje silnym jadem.

2.) Echis carinatus

Małe węże dysponujące bardzo niebezpiecznym jadem. Skuteczność wyleczenia pokąsanego przy podaniu surowicy określa się na zaledwie 30%! Doskonale się maskują i świetnie wspinają. Echis carinatus podobnie jak Daboia russeli i Naja naja należy do wielkiej 4 Indii. Występuje blisko siedzib ludzkich i jest przyczyną śmierci ogromnych ilości osób w Indiach. W większości wypadków zaskoczony zamiast uciekać jest bardzo śmiały i łatwo wchodzi w konfrontację z potencjalnym zagrożeniem.

1.) Dendroaspis Polylepis

Najszybszy lądowy wąż świata. Bardzo zdecydowany tempereament, bardzo duże rozmiary, silny jad oraz występowanie pokrywające się z siedzibami ludzkimi klasują go w moim miemaniu na najwyższej pozycji. Jest bardzo zwinny i doskonale się wspina. Ludzie pracujący na plantacjach pomarańczy mawiają, że człowiek, który nie dostrzegł tego węża wystarczająco szybko nie ma szansy na ucieczkę.

Największy grzyb na świecie

20 kilogramów wagi, ponad półtora metra wzrostu - największy grzyb jaki znaleziono na świecie.

szy grzyb świata znaleziono w meksykańskim lesi

Największy kwiat na świecie

Nazywa sie Amorphophallus titanum (Araceae), po angielsku "cadaverous flower" (trupi kwiat) i znajduje sie w Veracruz w Meksyku. Ma 2 metry, waży 75 kilogramów i kwitnie trzy razy co 40 lat!